Twentse robot opent AEX-beurs met gongslag

Voor het eerst in de geschiedenis wordt de AEX-beurs in Amsterdam officieel geopend door een robot. Een robot van de Universiteit Twente (UT) opent vandaag met een slag op de gong de belangrijkste Nederlandse beursindex. De gongslag van de robotarm staat symbool voor de samenwerking tussen Shell en de UT in het PETROBOT-project. Robots moeten op den duur mensen vervangen bij inspecties in drukvaten en opslagtanks in de olie-, gas- en petrochemische industrie. Prof. Stefano Stramigioli van de UT is samen met zijn Zwitserse collega prof. Roland Siegward wetenschappelijk adviseur van het project. Namens Shell is Gerald Schotman, CTO Executive en Vice-President R&D en innovatie, aanwezig bij de openingsceremonie. Shell viert bovendien het honderdjarig bestaan van zijn onderzoeksactiviteiten in Amsterdam-Noord.

De Light Weight Robot (type LWR4+) is door de UT gekocht van robotfabrikant KUKA en wordt in Twente gebruikt voor onderzoeksdoeleinden. De robot is uniek omdat er speciale sensoren in de arm geplaatst zijn die de motoren in staat stellen de bewegingen met ‘gevoel’ bij te sturen. Interactie tussen mens en machine is hierdoor mogelijk. Masterstudent Jop Huttenhuis uit de vakgroepen Robotics and Mechatronics (RAM) en Werktuigbouwkundige Automatisering (WA), heeft de robot speciaal geprogrammeerd om de gongslag op Beursplein 5 uit te voeren.
Shell-topman Gerald Schotman  zal op de knop drukken waarna de robot in actie komt. Na enkele introductiebewegingen zal de robotarm op de gong slaan op de beursvloer van de Amsterdam Exchange Index (AEX). “Dit staat symbool voor de steeds groter wordende interactie tussen mens en robot”, zegt Stefano Stramigioli. “Robots zijn een goed voorbeeld van hoe hoogwaardige technologie tijdrovend en gevaarlijk werk van de mens kan overnemen. Grote energiebedrijven als Shell maken samen met academische partners als de Universiteit Twente het verschil in innovaties, welvaart en economie.”

Straks vliegen drones door de kas

In het kader van het topsectorenbeleid is Wageningen UR Glastuinbouw gestart met het Programma Precisietechnologie Tuinbouw. Binnen het vier jaar durende programma werkt Wageningen UR samen met het bedrijfsleven aan de realisatie van een tiental applicaties in de tuinbouw. Straks vliegen drones door de kas, navigeren spuitmachines autonoom door de boomgaard en het aardbeienveld, wordt er geschoffeld op basis van vision en wordt broccoli automatisch selectief geoogst.
Voor de glastuinbouw wordt er naast drones ook gewerkt aan vision applicaties voor de 3D oriëntatie van groenten, kwaliteitsinspectie van glasgroente en manipulatie met behulp van vision van jonge planten. Het vierjarige programma bedraagt € 3,5M, waarvan ruim de helft bestemd is voor onderzoek naar basistechnologie door Wageningen UR. Een groep uit het tuinbouwbedrijfsleven doet hiervoor een cash bijdrage aan Wageningen UR van meer dan 50%.
Partijen delen gemeenschappelijke oplossingen in de basistechnologie zoals de ontwikkeling van veiligheid bij autonome navigatie, vision oplossingen bij kwaliteitsdetectie op de lopende band, het maken van goede beelden in het veld onder alle weersomstandigheden en ontwikkeling van nieuwe algoritmen en technieken om meer uit de spectrale beeldinformatie te halen.
Coördinator Erik Pekkeriet verwacht dat de meeste projecten zeer kansrijk zijn en daadwerkelijk in de praktijk geïmplementeerd zullen worden en dat is een mooie opsteker voor de Nederlandse tuinbouw.

Mechanische dans in Westergasfabriek

Het verschil: Jordan en Amadeus zijn robots, die samen met mensen de choreografie van Jacques Martirosov zullen uitvoeren tijdens de show Robots City Amsterdam. De voorstelling vertelt over de opbloeiende liefde tussen de twee verschillende robotmodellen in de show. Ook voor de choreograaf is het werken met mechanische dansers even wennen: "Elke beweging, centimeter bij centimeter, wordt geprogrammeerd", zegt Martirosov tegen NUtech. "Aan de ene kant is dat niet makkelijk, want het kost heel veel tijd en je bent afhankelijk van de ontwikkelaars. Maar aan de andere kant: na één keer geleerd is het klaar."

Dyson investeert in robotlab

Dyson, de Britse fabrikant van stofzuigers, investeert 5 miljoen pond in een roboticalab van Imperial College Londen. Daar wordt een visionair systeem ontwikkeld dat robots moet helpen om hun omgeving beter te herkennen. Dyson heeft tot nu toe zelf geen robotstofzuiger op de markt gebracht, zoals veel andere bedrijven. Bekende robotstofzuigers zijn bijvoorbeeld LGs Hom-Bot en iRobots Roomba. In 2001 stond Dyson op het punt om de DC06 te lanceren, maar die werd ingetrokken omdat het apparaat te zwaar en te duur werd.

Robot als ringendrager

Een ringendrager in smoking. Tijdens en trouwerij is dat niet bijzonder. Tenzij het om een robot gaat. Daarmee had de Amerikaanse Laura Cressman toen ze trouwde wel een heel bijzondere gast. Onder de klanken van ‘Mr. Roboto’ rolde de Dragon Runner door het gangpad.

Mars One haalt 313.749 dollar op met crowdfunding

Mars One, het project van UT-alumnus Bas Lansdorp, begint steeds meer vorm te krijgen. De crowdfunding campagne is onlangs beëindigd en heeft ruim 313.000 dollar opgeleverd. Het geld is bedoeld voor de eerste belangrijke stap: de Marslander en de satellietmissie in 2018. De Universiteit Twente is de officiële science and education partner van Stichting Mars One.
Eerder al werd bekend dat Mars One de Amerikaanse vliegtuigbouwer Lockheed Martin strikte om de robotlander te ontwikkelen voor de bemande missie naar Mars in 2025. SSTL (Surrey Satellite Technologie Ltd.) ontwikkelt de bijbehorende communicatiesatelliet. De crowdfunding campagne is eind vorig jaar opgezet om de robotlander en de satelliet te financieren, die in 2018 gelanceerd worden. Lockheed Martin en SSTL zijn inmiddels een mission concept study gestart en zijn begonnen met de voorbereidingen. Twee onbemande ruimtescheepjes gaan technologieën testen en demonstreren die van belang zijn voor de latere, bemande vlucht in 2025. In dat jaar gaat een internationale bemanning van vier personen op expeditie naar Mars. De samenwerking met beide grote industriële partijen vormde een mijlpaal in de aanloop naar de bemande vlucht.
Mars One maakte tevens bekend dat er wereldwijd nog 1058 overgebleven kandidaten voor de Marsmissie in 2025 zijn. Meer dan 200.000 kandidaten hadden zich aangemeld. Bas Lansdorp: “Die selectie zorgt voor een eerste, heldere blik in hoe de menselijke nederzetting op Mars eruit zal gaan zien. Het aantal aanmeldingen was overweldigend en een selectie maken, is een grote uitdaging. We kijken nu wie daadwerkelijk fysiek en mentaal geschikt is en wie de Marsmissie duidelijk wat minder serieus nemen.”
Afgewezen kandidaten kunnen in een later stadium alsnog geselecteerd worden. De selectiecriteria voor Mars One zijn hier te vinden.
Als science and education partner verweeft de UT Mars One in onderwijs en onderzoek. De vakgroep Robotica en Mechatronica levert een bijdrage aan de robotvoertuigen die de Marsbewoners gaan gebruiken. De expeditie legt een grote fysieke en psychische druk op de astronauten. Het onderzoek op biomedisch gebied of duurzame energie gaat hen helpen te ‘overleven’ in deze nieuwe omgeving. De Mars One-expeditie komt tevens aan bod in ATLAS, het University College van de UT dat dit jaar van start ging.

Gezocht: robot (m/v)

Het einde is in zicht voor de kantinejuffrouw, de postbode en de taxichauffeur. "Binnen dertig jaar is de helft van de huidige banen door de robotarmen en andere nieuwe technologieën overbodig," voorspelt econoom Eric Bartelsman. Gaan we naar een toekomst waarin robots en een golf van andere innovaties de helft van alle banen overbodig maken? Daarover debatteren we in Newsroom. Te gast zijn onder andere econoom Eric Bartelsman en oud-FNV-voorzitter Lodewijk de Waal.

Robot voor ruimte en rampen

RoboSimian, een robot die lijkt op een chimpansee, maar loopt als een spin, is verkozen tot een van de acht finalisten in de Robotics Challenge 2014 van DARPA. Clyde kan deuren openen, moeren aandraaien, afsluiters bedienen, wrakstukken opruimen en puinhopen beklimmen.

UT ontwikkelt hypermoderne onderarmprothese

Onderzoekers van de Universiteit Twente en Roessingh Research and Development (RRD) hebben een systeem ontwikkeld waarmee de functionaliteit van onderarmprotheses sterk verbeterd kan worden. Met de nog aanwezige activiteit in de resterende armspieren van de patiënt (myo-elektrische aansturing) wordt een meer natuurlijke aansturing van de prothese benaderd. Ook koppelen actuatoren informatie over beweging en hoeveelheid kracht terug naar de gebruiker. Dit Myopro-project heeft geleid tot een hypermodern prototype van een onderarmprothese en moet voor meer acceptatie bij gebruikers zorgen.
Van alle patiënten die een onderarmprothese krijgen aangemeten, gebruikt maximaal dertig procent die prothese ook daadwerkelijk in het dagelijks leven. Bestaande protheses zijn vaak te zwaar, beperkt in beweging (de hand kan vaak niet meer dan open of dicht) en missen gevoel. Elke vorm van feedback ontbreekt, de gebruiker kan alleen met eigen ogen zien wat de hand doet. Verbetering van al deze aspecten is essentieel voor een hogere acceptatie door de gebruiker. Promovendi Heidi Witteveen en Bart Peerdeman van de Universiteit Twente en Daphne Boere van Roessingh Research and Development ontwikkelden een nieuw systeem. Dankzij het nieuwe systeem zal de acceptatie van onderarmprotheses toenemen.
Het prothesesysteem zet nieuwe standaarden op het gebied van sensing, control en feedback. Het systeem zorgt ervoor dat mensen met een prothese meer grepen kunnen uitvoeren. Het wordt minder lastig om voorwerpen vast te pakken. Dankzij de terugkoppeling van gevoelssignalen kunnen gebruikers de prothese beter hanteren in situaties waarbij ze minder zicht hebben. Een voordeel daarvan kan zijn dat gebruikers voorwerpen minder vaak kapot knijpen of minder laten vallen. Patiënten hoeven minder na te denken bij het gebruik van de prothese. Bovendien wordt er minder vaak een beroep gedaan op de ‘gezonde’ hand. Patiënten kunnen makkelijker van taak wisselen en meer ingewikkelde handelingen uitvoeren, zoals een rits sluiten of een kledingstuk vouwen.
UT-promovenda Heidi Witteveen: “De bestaande protheses missen gevoel. Aansturen is lastig en je weet niet hoe hard je knijpt of hoe ver je hand open is. Na een handamputatie zijn de spieren voor aansturing vaak nog gedeeltelijk intact, die zitten namelijk in je onderarm. Je hersenen kunnen dus nog wel signalen geven. Door middel van EMG-elektrodes meten we die signalen. De actuator in de mechanische controlemodule zet deze om in meer gevarieerde bewegingen en grepen. Op de hand zitten sensoren, bijvoorbeeld tussen duim en wijsvinger, die de kracht meten. Vervolgens worden elektrische prikkels, die voelen als een soort tinteling in de huid, en trillingen gebruikt voor feedback naar de patiënt. Deze zogenaamde vibro-tactiele feedback is comfortabel en niet pijnlijk.  In het feedbacksysteem zitten coin-motortjes verwerkt. Dat zijn dezelfde motortjes die ervoor zorgen dat je mobiele telefoon gaat trillen. In het Myopro-project werden simulatiemodellen gebruikt en werd het systeem getest op mogelijke gebruikers, onder meer door virtual reality. Inmiddels hebben we een prototype ontwikkeld waarin alle drie de systemen, dus sensing, control en feedback, gecombineerd worden. De resultaten zijn hoopgevend.”

Vriendelijke robot moet relatie tussen mens en robot verbeteren

De 'vriendelijke robot' ERWIN gaat wetenschappers helpen om te begrijpen hoe mensen en robots een meer realistische relatie kunnen ontwikkelen. Het onderzoeksproject valt onder de universiteit van Lincoln in het Verenigd Koninkrijk. ERWIN, dat staat voor Emotional Robot with Intelligent Network, is ontwikkeld door John Murray van de universiteit van Lincoln.

Student (16) ontwikkelt robotarm

De 16-jarige tweedejaars student Tim Lee heeft een briljante robot ontwikkeld die niet alleen goed is in schilderen, maar ook zeer interessante toepassingen in de medische wereld kent. De robotarm kan zeer complexe operaties uitvoeren zonder dat de chirurg de OK hoeft te betreden. De arm is zo bijzonder omdat het de bewegingen qua lijnen en vormen die een chirurg bij een operatie moet maken tot in perfectie kan imiteren.