Delftse drone test nieuwe sense & avoid technologie in Australische outback

Onderzoekers van de TU Delft hebben nieuwe technologie ontwikkeld waarmee een drone tijdens een autonome vlucht alle stilstaande en bewegende objecten (zoals bomen, masten, roofvogels en helikopters) in zijn omgeving registreert, en zijn eigen vliegroute daar voortdurend op aanpast. De technologie wordt tussen 24 tot en met 28 september op de proef gesteld tijdens de internationale UAV Medical Express Challenge in Australië. De nieuwe technologie, op termijn bijvoorbeeld toepasbaar bij medische noodsituaties, moet autonomie bij drones betaalbaarder maken.

De UAV Medical Express Challenge in de Australische wildernis draait om het virtueel ‘redden’ van een persoon, Outback Joe, in een overstroomd gebied in Queensland. Joe voelt zich niet lekker, en na overleg met zijn dokter is besloten om snel een bloedsample af te nemen en te laten onderzoeken. De uitdaging voor de teams is om dit sample, dat Joe zelf kan afnemen, snel naar een laboratorium te krijgen.

De deelnemende teams krijgen bij benadering de locatie van Outback Joe, die zich ongeveer 30 kilometer verderop bevindt. De drone moet Joe zelf vinden, vervolgens zo dicht mogelijk bij hem landen, maar niet dichterbij dan 30 meter. Joe moet het bloedsample afgeven aan de drone, die het mee terugneemt naar de basis voor medische analyse. En dat alles binnen een uur.


‘Nieuw is dat de drone dit jaar de missie geheel autonoom in een groot gebied moet vliegen waar ook no-fly zones zijn, waaronder dynamische no-fly zones, zoals een bewegende helikopter, luchtballon of grote roofvogel’, zegt projectmanager Bart Remes van het deelnemende Delftse team. De drone moet zelf een veilige en zo kort mogelijke route van zo’n 30 kilometer vliegen, Outback Joe herkennen, en op een veilige afstand van hem landen. 

Belangrijk is daarbij de sense and avoid-technologie. ‘We hebben in Delft veel onderzoek gedaan met drones die obstakels moeten identificeren en om ze heen moeten vliegen, licht Remes toe. ‘De drone gebruikt de eigen snelheid en richting (de vector) en de vector van alle andere bewegende objecten in het gebied, en bepaalt op basis daarvan steeds opnieuw de beste vliegroute. De kennis over dynamisch vliegen hebben we aan de TU Delft in de afgelopen jaren opgebouwd, en nu kunnen we dit uittesten in de praktijk. Dat is belangrijk want drones kunnen in medische (nood)situaties pas echt nuttig worden toegepast, als ze op een veilige manier autonoom én betaalbaar kunnen vliegen.’